22. Veturado….denove

Vere, mi ne plu volis vojaĝi. Do, kiam geamikoj iris al la proksima lernejo por donaci krajonojn kaj kajerojn, mi kuŝi sin sur la lito. Poste venis tempo por manĝi kaj ni ekis denove en la buseto.


La vojo estis egale malfacila. Tamen ni devis trapasi ĝin. Kaj, finfine, ni atingis Pokhara-n en malfrua vespero.

Comments

Popular posts from this blog

Saluton.

nepal translated