Pri mia blogo

Kelkaj homoj timas la veron. Ili faras cxion por ke mi silentu kaj ili regu la mondon en mallumo. Sed gxis kiam? Deveno venis atako al mia blogo <http://razeno.blogspot.com> per diktatoroj de tiel nomata Esperanto-asocio de mia lando. Cxiuj scias ke mia blogo estas mia persona opinio, sed kelkaj ne. Ili legas gxin (mi ne scias cxu ili vere bone legas aux ne, aux komprenas aux ne) kaj staras tuj por ataki min. Kaj, strange, tiuj homoj ne havas kuragxon mem havi propran blogon aux respondi rekte sub mia blogajxo (eble ili timas aspekti stulta publike) sed skribas al homoj kiuj logxas miloj da kilometroj malproksime kaj plendas pri mia blogo.

Mi ne volas blogi pri mia blogo. Sed venas tempo ke mi devas klarigi kelkajn aferojn, precipe kiam konversacioj, dissendoj kaj minacoj ne plu estas privataj. Bonvolu sciigu sin ke mia blogo estas mia propra posedajxo, miaj personaj opinioj kaj sentoj. Mi ne raportas pri, por kaj per iu organizajxo kaj mi ne celas gajni monon per tiu cxi blogo.

La 4an de junio, 2015, la gxnerala sekretario de Nepala Esperanto-Asocio sendis al mi leteron, kiun li sendis ankaux al gesroj Osmo Buller, Renato Corsetti, Hori Yasuo, Lee Jungkee, la cxefdelegito de Nepalo, prezidanto de NEspA kaj aliaj membroj de diskutgurpo nepalaj-esperantistoj. Jen la enhavo:

Estis suficxe grava. Mi atendis gxis iu nepalano respondis. Tio ne okazis. Mi scias ke nepalaj espeantistoj gxenerale ne interesigxas pri tiaj personaj atakoj. Ili bone komprenas ke mia blogo estas blogo, kaj nur blogo. Sed mi poste pensis ke mi devas reagi. Estis tute senutila respondi al tiu persono, kiu neniam parolas kun mi, telefonas min aux korespondas kun mi de jaroj. Sed mi devas skribi al tiuj honorindaj gesamideanoj kiuj logxas malproksime geografie, sed tre proksime al mia brusto.

La asocio jam donis laboron traduki mian blogon al ili. Bone. Mi aldonis kelkajn gravajn informojn al mia blgo. Kaj petis al ili bonvolu traduki cxion kaj sendi al li. Lasu la registaro kompreni kiel kiu regas la asocion, kaj mi ankaux volas scii cxu la registaro povas toleri diktarorecon de sociaj organizajxoj. Tio vere bezonas je nuna momento por fini la aferon - aux ke la aosico venu ekster la manoj de la dikstaroro aux gxi simple ne plu ekzistu !

Mi respondis jene:

Mi multe esperas ke mi denove ne deovs skribi pri mia asocio, por naski kiun mi mem ankaux multe labori, zorgis pri gxi dum multaj jaroj kaj amas multe.