Elena prelegis pri Kristanismo en NEspA
Sabate (2010.09.04) mi iris al la hotelo, renkontis al Elena, Walter kaj Ganesh, kaj kune iris la asocio. Hodiaŭ estis la tago de prelego de Elena. Bharat jam invitis al ĉirkaŭ 30 homoj. Elena estis nervuza ke eble venos tre multe da aŭskultantoj.
Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskultantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.
Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio dum ĉirkaŭ 30 minutoj. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia. Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.
Ŝi montris kontenton ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.
Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.
Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a. Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.
Ili estis invititaj hodiaux por tagmangxo. De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉaj renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis. Dume, mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.
Poste ni manĝis "momo"n. Ĝi estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj. Ili ne povis resti longe ĉar mi loĝas en iom ekstera angulo kaj trovi taksio en vespero estas malfacile. Oni malfacile povas imagi pri taksistoj en Katmando. Sxi denove deziris invite nin al itata restoracio en Thamel. Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.
Sabate (2010.09.04) mi iris al la hotelo, renkontis al Elena, Walter kaj Ganesh, kaj kune iris la asocio. Hodiaŭ estis la tago de prelego de Elena. Bharat jam invitis al ĉirkaŭ 30 homoj. Elena estis nervuza ke eble venos tre multe da aŭskultantoj.
Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskultantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.
Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio dum ĉirkaŭ 30 minutoj. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia. Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.
Ŝi montris kontenton ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.
Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.
Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a. Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.
Ili estis invititaj hodiaux por tagmangxo. De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉaj renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis. Dume, mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.
Poste ni manĝis "momo"n. Ĝi estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj. Ili ne povis resti longe ĉar mi loĝas en iom ekstera angulo kaj trovi taksio en vespero estas malfacile. Oni malfacile povas imagi pri taksistoj en Katmando. Sxi denove deziris invite nin al itata restoracio en Thamel. Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.
Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskultantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.
Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio dum ĉirkaŭ 30 minutoj. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia. Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.
Ŝi montris kontenton ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.
Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.
Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a. Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.
Ili estis invititaj hodiaux por tagmangxo. De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉaj renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis. Dume, mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.
Poste ni manĝis "momo"n. Ĝi estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj. Ili ne povis resti longe ĉar mi loĝas en iom ekstera angulo kaj trovi taksio en vespero estas malfacile. Oni malfacile povas imagi pri taksistoj en Katmando. Sxi denove deziris invite nin al itata restoracio en Thamel. Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.
Comments