Mi estis en iu leterara programo....
Pikniko, IHR kaj cxaro-festivalo
kiel ĉiam, mi iris al la oficejo de Nepala Esperanto-Asocio, esperante ke mi trovos gesamideanojn kiuj parolos en Esperanto, pri Esperanto. Surevoje mi visitis al D-ro Nirab en Bir Hospitalo kaj transdonis al li la doncon senditan de S-ino Tatjana atnaŭ kvin monatoj. Mi iomete babilis kun li pri Esperanto kaj nia movado; li tre volas esti akvita sed ne povs aranĝi tempon. Mi atingis al la scocio kaj al s-ro Philip donis la foliojn de vortaro, donitan de Shri. Ene estis Narendra, Barat, Nabin Lal kaj Ajit. Nabis tuj forlasis. Ni diskutis pri ebla adiaŭprogramo por Jacob. Narendra proponis ke ni iru al Dokha, mezepoka vilaĝo, fama por kosenrvado de anktiva historio kaj heredaĵo. Sampteme ni diskutis pri seminario pri Esperanto. Venis la sama temo : ni kreis tian grupon de homoj kiuj venas la asocio kiam ni ofertas al ili senpagan manĝaĵon kaj ili ne venas se ni postulas monon por manĝo. Barat volis organizi "internacian" seminarion. Sed estas la demando, kiu venos el kiu lando?...
Comments