Razeno blogas Esperante...

Hodiaŭ estas la lasta tago de mia vojaĝo en Kopenhago. Mi vespere vojaĝos al la Germanio kaj revenos nur la 9an, por forflugi la 10an al Katmando. Nabin kunportis kelkajn paŝminajn ŝalojn por vendi tien ĉi en Danio. Peter helpos lin iri al vendistoj. Lone devis iri al la banko. Post matenmanĝo, mi pakis rearanxis miajn valizojn. Vole ne vole, mi ankaŭ ĉifoje kunportis tro multe da vestaĵojn. Mi krome prenis multe da manĝaĵojn. Mi jam lasis librojn, sed eĉ tiam la valizoj ne malpeziĝis. Estis ĉiam malfacila malpezigi valizojn dum miaj vojaĝoj. Ni kune veturis al la magazeno. Peter kaj Nabir serĉis vendejojn, Lone iris al la banko dum ni promenis en vendejojn. Post unu horo kaj duono, Peter kaj Nabin revenis sensukcese. Lone ja aĉetis kelkajan vestaĵojn. Ni deveno veturis al la hejmo por tagmanĝi. Estis ankaŭ bona ŝanco por ripozi. Do, ni veturis al la "stranga" kvartalo de Kopenhago, pri kio mi aŭdis ekde mia alveno en tiu ĉi laŭsistema urbo. Tiu kvartalo nomiĝas C...

De manteno komenci ĉagrenoj. Mi volis preni ĉion el mia komptutilo al mia HDD-n sed ĝi ne akceptis ion ajn de mia komputilo. Mia komputilo jam ne havis spacon eĉ por miaj novaj fotoj de mia ciferuma fotilo. Do? Mia karaj fotoj….nek mi povas forĵeti ilin, nek povas elŝarĝi ilin en mia komputilo. Ĉu ne ne plu fotu? Tio ne eblas. Kaj ĉu mi aĉetu novan memorkarton? Tio eblas. Matene mi, Nabin kaj Ursula veturis al la maro. Antaŭe, ni havis planon veturi per la buso sed poste Peter lasis nin ĝis la marbordo. Dankon al li. Estis fama Bellevue strando de Klampenborg, iom norde de Kopenhago. Kiam ni estis ĉe la maro, ni apenaŭ vidis ĝin. Estis nubo kaj ankaŭ ventis malvarme. Nabin diris,"Ni devis kuporti lumilon por vidi la maro. Eĉu ĝi ne videblis." Ankaŭ mi ne ĝojis. Mi esperis ke suno devas brili kaj ekstere devas estis varma por puŝi min en la maro. Ursula tuj kuris ene pro eksciito. Mi kuŝis sur la muro dum duonhoro. Estis bela loko. Estis malmulte da homoj kaj ili atend...

Post matenmanĝo ni iris al la urbo. Ni estis invitita de s-ro Prakash Suvedi, la konsulo de la nepala registaro. Ni atingis tien je la 10.45. La domo estis antikva, konstruis ĉirkaŭ 300 jaroj antaŭe. Sed ili bone konservis ĝin; la ŝutparo estis jam enliniĝinta al maldekstraflanko. Sed ili ne pensas por rekonstrui ĝin. La amo al antikvaj domo-konstruaĵoj ne estas gloro por ĉiuj. Ges-roj Suvedi bonvenigis nin. Estis lukseta apartmento kiun luis nepala registaro por li. Li estas nuntempe pli okupitaj ĉar la oficejo de la ambasadorejo estas translokiĝita, en iu loko kie troviĝas granda bela ĝardeno antaŭ al domo. Ni drinkis bieron kaj poste sekvis nepalstila rizaĵo, kiun mi de multaj tagoj atendis. Post manĝado, ni teumis kaj babils pri divesaj aferoj – vivsteloj de danoj, prezoj, ferioj en proksimaj landoj, edukadsistemo kaj prezo de vizito al kuracisto. Mi, Nabin, Peter kaj Lone revenis kune kaj veturis al tiel nomata cervo-parko. Estis mirinde granda, pura, verda kaj kvieta kvaz...

30 sabate, fermo Jen la fino de la kongreso. Post hasta, kapdolora, eksciita kaj ĝoja kurado de unu ĉambro al alia ĉambro, ni jen venas al al fino de la kongreso. Post matenmanĝo mi pretigis sin por purigago de la ĉambro, kolekto de mia aĵoj, kiuj estis malnete sur tablo kaj sur la planko. Mi volis plu ripozi sed mi iris al la salono Zamenhof kie okazis la solena fermo de la kongreso. Matene, je la 10a horo, en la plenplena salono Zamenhof de Bella Center, la   96-a Universala Kongreso de Esperanto en Kopenhago okazis la Solena Fermo.   La prezidanto de UEA, prof. Probal Dasgupta estsa ĉiam gaja. Ĝenerala sekretario Barbara Pietrzak faris resuman raporton pri la laboraj, klerigaj kaj kulturaj programeroj, kiuj disvolviĝis dum la kongresa semajno. D-ro José Antonio Vergara, kiu reĝisoris la traktadon de la kongresa temo, ligita al la Internacia Jaro de Junularo, legis la kongresan rezolucion, en kiu kristaliĝis la konkludoj el tiu traktado. Estraranino Clau...

30. Jen la kongreso preskaŭ finas. Ne estis interesaj programoj hodiaŭ. Mi iris iom malfrue kaj gustumus kelkajn programojn sed ne plaĉis al mi. Eble mi estis laca pro kongresumado. Ŝajnis ke homoj ne plu volas kongresumi. Pli multe da homoj troviĝis ekstere kaj nur malmulte da homoj serioze sidas en ĉambroj nuntempe. Mi sukcesis sendi bildkarton al Doi kaj Salla. Tio estis tre malgranda laboro mi ne sukceis fari dum pasinta semajno. S-ro Hori acxetis lignan artajxon de amiko el Benino kaj li volis reklami gxin. Estis granda afisxo de la UK por fotigxi, nur malmultaj homoj emis sidi malantauxe. Mi iomete babilis kun la usona sinjoro. Kaj mi fotigxis kun Renato! Mi sentas sin pli kaj pli malsana, pro malvarmumo. Mi preferis ripozi hodiaŭ. De tagmezo ni estis je preparado de internacia vespereo. Nepala teamo prezentos nepalan kanton.Eble estas la unua fojo mi vidis cxiujn nepalanojn kune. Mi ĝoje regardis la filmon Internacia Lingvo. Tamas pri evoluo de Esperanto. Oni eĉ prez...

Hodiaux mi partoprenis en la programo CO respodas. Multaj venis plendoj kaj Osmo lerte respondis. Oni plendis ke mankis de afisxo cxe la kongresejo kaj la organizantoj perdis bonegan okazon varbi pri nia lingvo. Iu blindulo plendis ke mankis materialo pri la kongreso en alimanera formo do estis diskriminacio kontraux pli ol 20 blinduloj en la kongreso. Iu plendis pri la eksurso : La dana cxicxerono klarigis pri al lokoj en la angla lingvo kaj la dana esperantisto ne povis bone klarigis la enhavon en Esperanto. Manko de posxtmarko kaj posxtservo en la kongresejo estis aliaj problemoj. Mi partoprenis en la kunsido de legantoj de revuo "Esperanto". La redaktoro diris ke fotoj devas esti bonkvalitaj kaj artikoloj estu suficxe bonaj. Oni diskutis pri reta kaj papera versio de la revuo. Li diris ke la papera versio aperados. Kaj li ankaux diris ke la UEA pagas pli multe al posxto ol al presejo. Mi diris ke kaj reta kaj papera versio estas grava cxar retan ver...

Hodiaŭ estis la tago de ekskurso. La kongresejo estis fermita. Etis diversaj eskursoj por deviersaj homoj. Unue mi ne sukcesis trovi ĝustan informon kaj due preskaŭ ĉiuj estis tre multekosta kaj mi ne volis partopreni en ĝi. Antaŭ heraŭ Betty propnis ke ŝi ĉiĉeronu nepalanojn al al urbo-centro ĉar ankaŭ ŝi pensis ke eble nepalanoj ne povos pagi la ekskurso-kotizon. Prave. Sed kiam mi ekdemandis al nepalanoj, mi ankaŭ ŝokiĝis ke ili estas tre bonŝancaj. Bharat kaj Nabin planis vojaĝon al iu kastelo, Parasar havis bileton pri iu luksa ekskurso. Mi ne persone povis demandi al Indu kaj Alinka. Mi proponis al Navraj kaj li estis feliĉa. Nu. matene mi iris al la pordo kaj Navaraj diris ke ankŭ venos aliaj. Samtempe mi renkontis tri gejapanojn kiu ankaŭ mem-promenadi. Mi proponis ke ili ankaŭ estu kun ni. Ni iris al la Norreport kaj piediris laŭ la bazaraj stratoj ĝis laborista kvartalo aŭ latina kvartalo. Ni iris ankaŭ al la tombejo kie kuŝis memoron de dana esperantisto Marie Sc...