Razeno blogas Esperante...

Okazis tre interese en sabato (2010.08.28). Matene mi iris al Elena, Walter kaj Ganesh por inviti ilin al mia hejmo. Ni kune venis al nia hejmo. Ni disukutis pri multaj aferoj - pri gastigado, pri infankreskado, pri eduko-sistemo, pri lingvoj, pri racismo, pri Esperanto-movado ktp. Ganesh ĝoje ludis kun miaj infanoj. Li estas inteligenta kaj ludema knabo. Poste ni kune manĝis nepalan kutiman manĝaĵon. Estis la unua foje ili manĝis nepalan manĝaĵon, tamen ili ĝuis la guston. Danke. Elena invitis nin por kunmanĝi italan manĝaĵon en ŝia najbara retoracio. Tio donis al ni plezuron. Kune ni iris al Nepala Espernto-Asocio. Estis Philip, Bharat, Narendra, Poshraj, Indu kaj Nabinlal. Elena kaj Walter rakontis pri iliaj profesioj. Elena estas instruisto de Katolika kristanismo kaj Walter estas oficisto ĉe banko. Ili ankaŭ pri ilia plano adopti infanon Ganesh. Ili decidis tion ĉar ili jam multe aŭdis pri Nepalo kaj enamiĝis kun Nepalo. Oni diskutis pri ebleco vespermanĝi kun ili....

Kiu scias kies filo vivas kie? Ĉu ne estas interese ke Elena kaj Walter, geesperantistoj el malgrnda vilaĝo de Italio 'Breda di Piave" trovis ilian filon en Nepalo? Okazis tiel. Post longa serĉado, ili oficiale trovis ĉarman kaj kompatindan knabon Ganesh, kiel ilia filo. Li estis vivanta en registara orfejo de Balmandir en Katmando. De longa tempo ili serĉis infanon el Nepalo por preni ŝ/lin kiel ilia filo aŭ filino. Ili venis antaŭ kvar tagoj por preni la filon. Dank' al Dio. Elena diris ke ili preferis havi filon en Nepalo ĉar ŝi tre amas Nepalon. Kvankam, ŝi venis al Nepalo nur antaŭ kelkaj tagoj. Mi ricevis informon pri ilia alveno en Katmando pere de lernu.net. Mi tre ĝojis kiam ŝi skribis al mi en lern.net ke ili jam sukcesis trovi ilian filon en Katmando. Mi tamen ne povis aranĝi tempon por tuj viziti al ili. Hodiaŭ (2010.08.25) psottagmeze mi vizitis ilin al ilia hotelo. Mi ĝojis kiam mi vidis ilin manĝanta kun la filo en la restoracio. Ŝi tuj konis min. Mi s...

Hieraŭ (2010.08.21) estis tago de estrara kunveno ĉe oficejo de Nepala Esperanto-Asocio. Estis Indu, Bharat, Narendra kaj Parasar el 11 memroj de la estraro. Mi kaj Philip ne estas estraranoj. Narendra rakontis kiel li devis suferi pro fripona luanto de ĉambroj en lia hejmo. Oni fakte bezonas almenaŭ kvin personojn por decidi ion sed ili povis okazigi ĝin. Mi ne scias ĉu ĝin oni nomi estrara kunveno aŭ ne. Bharat diris ke li jam sendis la broŝuron pri la venonta Internacia Himalaja Renkontiĝo kaj petis nin dissendi ĝin ĉar ni ne eldonos ĝin surpapere. Li ankaŭ informis ke Mukunda nun volis sanĝi la broŝuron kaj aldoni programon de faka kunsido en ĝi. Mi sugestis ke estos denove ĥaoso se ni sanĝas la programeron. Li ankaŭ diris ke Nepala Turisma Oficejo deziris subteni nin pagante dusono de la printo-kosto. Kion ni faros se ni jam decidis ne eldoni ĝin? Estus bonega se ni pregitis ĝin antaŭ du semajnoj, antaŭ la forflugo de Poshraj al Pluzek por partopreni en internacia E...

Jes. Estas la tago por memori kiel la la homaro estis detruita de atombombo en Hirosxima. Mi memoras mian vizition al tiu loko antaux du jaroj. Jen mi metas mian blogon, kiun mi skribis tuj post mi vizitis la Paco-parkon, el hejmo de gesroj Oshioka. " Mi felicxe alvenis en Hirosximo, unu el miaj gravaj celoj en Japanio. Mia sorto aux dank' al plano de s-ro Oshioka, mi rekte povis iri al tiu mondfama Paco Parko kaj tusxi la muron de la atombomb-atakita konstruajxo.  Mi poste iris al la Paca muzeo, kie kun helpo de auxdilo-gvidilo, vidis kaj komprenis kiel kruele oni atakis al homaro per helpo de scienca fidonaco. Mi jam legis multe pri la atako, gxia viktimo kaj gxiaj rezultoj sed mi sentis ke miaj okuloj malfermigxis kiam mi vidis la partojn de la vestajxoj, subterigitan tri-ciklon, sxtopitan horlogxon, kaj detruitan statuon de la Budho mem. Tre bedauxrinde, la budho, kiu donis solvon de paco al la mondo forgesis doni la samon la kelkaj homoj... La rakonto de Sodako kaj pap...

Kvar amikoj renkontiĝis sabate (2010.07.31) ĉe la oficejo de Nepala Espeanto-Asocio, dum ĝia sabata kunveno. Estis Philip, Bharat, Narendra kaj Poshraj. La ĉambro estis jam fermita kiam mi atingis ĝin je la 1.15a. Homoj ne alvenas ĝnerale je la tagmezo kiam mi estas tie je ĝusta tempo. Kaj post unu horo ili lasas la ĉambron sen diskutado. Mi povis renkonti al Narendra kaj Poshraj ekstere. Mi donis al Poshraj 15 kopiojn de "Vojaĝo al Muktinath" kaj kelkdek kopiojn de lingvo-gvidilo. Li baldaŭ vojaĝos al Pluzek, Francio por partopreni en la 14a Internaciaj Esperantaj Renkontiĝoj. Kia bona ŝanco. Li ankaŭ kunportos memoraĵojn el Nepalo. Li, je la fino de la programo, prelegos pri Nepalo. Intertempe mi ricevis kopiojn de "Esperanto", "Jarlibro 2010", "Esperanto en Azio", poŝtkarto de Yuko el Mongolio kaj ankaŭ budismaj legaĵoj ekz, Darmaĉakro ktp, el Elson Snow. Koran dankon al ĉiuj! Nun tempe mi multe ricevas retleterojn kaj facile respondas. Se...