Razeno blogas Esperante...

La eksĉefministro de Nepalo Girija Prasad Koraiala forpasis hieraŭ. Li estis 87 jara. Li estas prezidanto de partio "Nepali Congress". Li fariĝis ĉefministro por 5 fojoj post restariĝo de multparia demokratio en 1990. Li multe laboris por restarigi la parlementon kiun forpelis la reĝo post la puĉo. Kaj, dank' al kunlaboro de la Maoistoj, tiam rebeluloj en ĝangaloj, li sukcesis denove fortigi demokration en Nepalo. Kvankam lia partio subtenis la reĝon antaŭe, poste, li ankaŭ deziris respublikan sistempon. Li apartenas al tiu familio en kiu tri fratoj fariĝis ĉefministroj en siaj vicoj. Malgraŭ lia multflanka laboro por fortigo de demokratio en Nepalo, li estis inter kritikoj ĉar li proponadis lian filinon kiel lia sekvulo en la partio.

Jacob venis al EKKo-kunvenejo hieraux por kuragxigi la komencantoj. Li bone klarigis ke praktikado de Esperanto helpos homojn pli flue komuniki. Li ankaux diris ke estus bonege se ni povos arangix vojagxon al Danio dum la UK venontjare. La prezidanto de EKKo Anilo klarigis ke EKKo planas okazigi 16 santendarojn en Aprilo, en kvar vilagxoj cxirkaux Katmando. Jacob estas tiu vigla viro el Danio kiu multe laboris por eldoni Nepali-Espernto Vortaro.

Venis Jacob al NEspA oficejo hieraux vespere. Estis Philip, Narendra, Indu, Bharat, Mukunda, Navaraj kaj nekonata viro. Post mi venis Nabinlal. Ni mangxetis kaj ankaux trinkins vinon. Estis tre interesa renkontigxo. Li kraligis pri la Google Open Source reklamo. Li iam petis traduki gxin al ni kaj mi sukcese faris gxin. Oni poste diskutis cxu oni drinku aux ne drinku en NEspA Oficejo. Terure okazis post mia forlaso. Mi malsupren venis kaj iu fermis la pordon de ekstere. Do, ni estis malliberigita senkauxze kaj devis atendi cxirkaux 20 minutojn. Bedauxrinde, ke Jacob cxi foje ne restos longe. Mi memoras lia cxeesto donis novan viglecon al Esperanto-movado en Nepalo.....

Estis mia longa revo viziti la sudan Baraton. Ĉar mi scias ke tio ne estas la “Barato” kiun ni konas aŭ kiun la Hindi-parolanta registaro aŭ kino prezentas al ni. Veni tempo kiam diris al mi Navindra, ka kasisto de Esperanto-Klubo de Katmando ke li devis viziti al Chennai por surakcigi sin. Do, tio estis bona sanĉo por mi akompani lin kaj ĝui la vojaĝon. Malgraŭ mia famila afero, mi tuj iĝis parto de la teamo. Ankaŭ estis Anil, Jhalak Mama, la oklno de Navindro kaj ankaŭ Gurung Mama, la amiko de Jhalak Mama. 17 merkrede: Matene komencis veturado el Sundhara en buseto. Manĝis matene kaj tagmanĝis en solecaj restoracioj laŭ la soŝeo. Maoistoj petis monon ie ajn al busoj. Policanoj ankaŭ staris apude sed ili ne malpermesis. Atingis al Sunauli, la bordo inter Nepalo kaj Barato, je 3.30 posttagmeze. Post mallonga serĉado de buso, ni trovis ĝin kaj ekveturis. La ŝoforo tre rapide verutigis ĝin laŭ la verdaj kamparoj. Vespere atingis al Gorakhpur, konata urbeto por uzi trajnon al diversaj lok...

Hodiaux matene mi revenis al Katmando, mia hejmurbo, post 14-taga vojagxo al suda Barato. Estis tiel interesa. Mi provis renkonti al kelkaj geamikoj tie. Ranga almenaux respondis sed mi ne povis arangxi tempon por iri al lia urbo kaj do ne okazis rendevuo. Baldaux sekvos mia longa vojagxrakonto kun fotaro.