Razeno blogas Esperante...

La tuta mondo konas Nepalon kiel malriĉa lando, sed tio nur donas al ili iluzian bildon de nia lando. Kvankam en granda parto de Nepalo vivas malriĉegaj homoj, ankaŭ vivas homoj kiuj estsa riĉegaj. Ili ne multe laboras sed gajnas monon per corupto, komisiono por vendado de brokantaĵoj, kampoj aŭ domoj. Tiuj kiuj ne volas labori kaj vojas tuj riĉiĝi, ili iras en politiko. La politikistoj ne laobras sed en malgranda periodo ili iĝas riĉegaj. Kaj la leĝo ĉiam malsukcesas kapti ilin aŭ devigi ilin pagi takson. Do, venis Dashain, la plej granda festivalo de Hinduanoj. Nun estas la tempo kiam ĉiuj volas elspezi monon je vestaĵo, domoj, aŭtoj kaj manĝaĵoj. Vidu la kontrasto: En vilaĝoj mankas mono eĉ por pano kaj en urboj, la bankoj ne povas redoni monon al la homoj. Kie iras la bankbiletoj? Tiel oni diras ke pro timo de registaro, riĉuloj elprenis monon el banko aŭ ili ne sendis iliajn profitojn lastatempajn al bankoj. Anstatraŭe ili kaŝas bankbiletojn en siaj hejmoj kaj do la bankoj vere ma...

Ni staras apud la luksa restoracio kun amiko de Ihathari Bela knabino de Hile Geamikoj trapass modernan domon de Hile Staras geamikoj cxe bazaro de Sindhua Dangxera vojo al/el Chainpur Spektaklo tra rompita fenestro Tri inter ni pasis tra la rivero Historia konstruajxo de Chainpur, nuntempe malbone zorgita Tradicia laborejo-vendejo de nevara bronzisto. Bela strato de Chainpur Dambar Shakya faris tiun lampon antaux multaj jaroj. Artoprena domo en Chainpur Moderna domo cxe Basantapur Ni maingxis bongustan momo-n cxe Basantapur Estas la turo de Bhedetar Gxi estas la cxefa registara domo de Dhankuta

Tago 1 vendrede Nia nova grupo de gelernantoj de Esperanto kolektiĝis ĉe la bushaltejo Kalanki je la 4a posttagmeze kaj la buso ekveturi je la 5a. Estis sep membroj eni nia grupo, same kiel dum nia vojaĝo al Nagarkot: Anilo, Navindro, Kailasho, Sarmilino, Niruino kaj Rinino. La komenco estis ĉiam gaja. Poste, kiam noktiĝis, ni tuj komprenis ke estos malfacila dormi. Preskaŭ ĉiuj ne povis dormi komforte. Ni ofte kantis, rakontis anekdotojn, sĉercis ktp. Estis sufiĉe freŝa ekstere. Preskaŭ noktomeze la buso haltiĝis en soleca loko kie manĝaĵo ne estis bona. Tago 2, sabate Matene je la 7.30a ni atingis al la bushaltejo de Itahari. Mi telefonis la Rudra kaj trovis ke li loĝas iom malproksime kaj li aŭdis iom malsana. Mi diris al li ke li ne devis zorgi pri ni kaj nur diris ke ni renkontiĝu je la 1a post tagmeze. Ni aranĝis lokon ĉe Hotel International, freŝigis nin kaj iom ripozis. Rudra danove telefonis min kaj mem venis. Li tre volis ĉiceroni nin ĉirkaŭ lia urbo. Ni fakte ne atendis tiom...

Hieraux matene ni atingis al Itahari. Matene nin helpis Rudra trovi luksan restoracion (ni fakte ne estis preta elspezi tiom multe da mono). Ni ecx ne petis lin trovi tiun restoracio. Posuagmeze ni renkontis anojn de ones. Nu ni estas en Hile. Morgaux ni estos en Ilam. -- Sent from Gmail for mobile | mobile.google.com Razen Manandhar

Mi estas elektita kiel la 'filanistoj' de "2009 Developing Asia Journalism Awards (DAJA)". Estas organizita de iu filio de Asian Development Bank Institute. Tio estas por elstaraj ĵurnalistoj de Azio. Okazos kvartaga trajnado por ni kaj je la fino ili anoncos la permion. Ili jam ne diris kiuj inter la finalistoj ricevos la premiojn. La anonco okazos la 23an de oktobro, ĉe Foreign Correspondents Club of Japan en Tokio. Mi verkis artikolon pri akvo programo de Katmando en iu singapura ĵurnalo antaŭ eble unu jaro. Kaj tiun artikolon mi sendis al la organizintoj. Mi jam ne trovis bonan laboron. Mi verkas, redaktas, tradukas hejme. Intertempe mi laboras por loka ĵurnalo en nevara lingvo "Sandhya Times". Ili ne povas pagi min. Tio estas preskaŭ voluntula laboro. Mi jam sendis mian aliĝilon al S-ino Mihoko Saito, sed ŝi ankoraŭ ne respondis al mi pri ricevo. Hodiaŭ estas la lasta tago de aliĝado kaj ŝi estas ekstere ĝis hodiaŭ. Mi ioemte timas. Post ricevo de mia a...

Kio estas en cxiferoj? Mi ne scias sed multaj homoj kredas ke tio signifoplenas. Hodiaux estas la 9a de septembro 2009, te. 090909, mallonge. Interese? Multaj homoj celebris gxin. Mi kegis ke Cxinoj bonvenigis gxin kaj japanoj timis gxin. Kaj kiel reagis geesperantistoj?

Okazis malloga kunsido cxe oficejo de NEspA hieraux, sabate. Estis Philip, Bharat kaj Rudra kiam mi eniris. Poste venos Poshraj kaj Navinlal. Poshraj tre mallonge parolis pri la UK en Bjalistoko. Li diris ke lirenkontis multajn homoj kaj parolis. Li bedauxris ke li ne povis longe babili kun Ursula. Li estis okupita kaj tuj forlasis la cxambron. Do ankaux mi. Li transdonis al mi la monsumon kiun li ricevis pere de Sino Tatjana kaj S-ro Nomora, kontraux mia disvendo de libroj "Vojagxo al Muktinath". Mi esperas ke iam venos Indu kaj Himlal por rakonti pri iliaj spertoj pri la UK. Mi sopiras. -- Razen Manandhar *************************************************** www.razeno.net - - - www.razeno.blogspot.com ~ PO BOX 3447, KATHMANDU, NEPAL

Estas vere malfacila preĝi al homoj. Ni preĝas al ŝtono, metalo, kristalo kaj ankaŭ al arbo, rivero, maro, monto aŭ aero. Sed ni ne ŝatas preĝi al homoj, la plej bela kreaĵo de la mondo. Jen, la Nevaroj - indiĝenoj de la Katmando-valo - de centoj da jaroj preĝas al knabino kiel diino en Katmando. Okazis hieraŭ la ĉaro precesio de la vivanta diino Kumari en Katmando. La festivalo nomiĝas "indrajatra". La Nevaroj preĝas al iu selektita knabino kiel simbolo de diina kvalito en knabinoj. Ŝin oni sidigas en bele dekoraciita ĉaro kaj tiras ĝin laŭ la stratoj de la antikva parto de la urbo. Por omaĝi ŝin venis ankaŭ la prezidento de la ŝtato (kaj venis aktivistoj de Maoistoj, por protestis kontrux la prezidneto). La knabino, selektita el budhanaj familioj, reprezentas la plej fortan diinon laŭ la Hinduismo. Ŝi estas tia, simbole, laŭ nia traidicio kiu vere regas la landon. Kaj la reĝoj nur estas dungita laŭ ŝia deziro. Do, ŝi donas rajton kaj povon por regi ĉiu jare. Ĝis antaŭ du...