Razeno blogas Esperante...

Mi jxus hodiaux matene ricevis informon de landa agado kaj eventoj ke forpasis nia fabela Esperanto-instruisto Claude Piron. Mi ne povas kredi gxin. Laux www.edukado.net, li forpasis la 22an de jaunaro. Mi jam ne havis sancxon saluti lin, sed mi multe legis lin kaj pri li. Kaj, li ja restas en mia koro. Li naskigxis en an 1931 kaj multe laboris kiel tradukisto cxe UN kaj cxe la Monda San-Organizo. Li ankaux havis sian honoron kiel psikologo. Krome, ni konas lin per lia simpla sed tre tre grava lernolibro "Gerda Malaperis". Mi kredas ke ni cxiuj legis, gxuis kaj lernis gxin. Mi jam rigardis la kinon bazitas sur la libro. Li ankaux estas auxtoro de egala vaste legata libro "La bona lingvo", kaj de muzika kasedo "Frandu Piron". Liaj verkoj, laboroj kaj kuragxigoj restu cxe nia koro kaj ni sekvu la pasxon kiujn li lasis. Ne unu aux du sed miloj da Pironoj naskigxu en venontaj jaroj por ke ni realigu la revojn kiujn li havis kaj kreskigu la ideojn kiujn li semi...

Laux la oficiala kalendaro, hodiaux estas la tago de nia estrara kunveno. Mi iris al Thamel same kiel cxiam, kun malmulte da espero ke io grava okazos. Mi devis estis tie cxar la korea esperanstisto Yonglom volis renkonti min tie por ke li tranoktu cxe mi. Mi atendis pli ol 30 minutoj por ke iu malfermu la cxambron. Mi, Nareandra kaj Navaraj atendis ekstere. Poste venis Shri kaj Parasar kun tri gejuloj. Li diris ke li instruas Esperanton al ili. Sri kaj Narendra diskutis pri la skripto de la kino ili Esperantigas kun helpo de Jacob. Mi auxdis ke gxi estas politika kino. Bone. Poste ni iris supren. Ne povis okazi kunveno cxar ne venis gravaj homoj. Do ni kiel cxiam babilis krokodile pri politiko, sano, familio kaj aliaj. Nur ni ne povis disukuti pri aux en Esperanto. Kompreneble, ni denove volis memori bonajn agojn de Apsana. Mi diris ke du japanoj volas sendi floroj al sxia familio. Cxar ili jam vojagxis al Jhapa, tio okazos poste. Mi longe atendis por Yonglom (Brilo) sed li ne p...

Patrinoj kaj avinoj hodiaŭ donis oleon al iliaj gefiloj kaj genepoj por ke ili restu forta kaj sana dum la vintro. Dum hodiaŭ homoj vizitas la hejmojn de iliaj patrinoj kaj avinoj por ricevi oleon. Ĉr mi ne havas patrinon, mi vizitis al mia onklinon - la edzino de frato de mia patrino - por ricevi oleon. Estas tia kara kutimo ŝi karesas mian kapon kun fritita oleo kaj kelke da grenoj de rizo. Oni kutme eĉ metas olen en oreloj kaj nazoj, tiun mi ne volis akcepti. Interese, la patroj/viroj ne rajtas fari ĝin. Mi ne povas kompreni kial, ĉu ĉiuj pensas ke viroj ne povas doni amon/kareson? La 14an, hieraŭ, bombo eksplodis en ĉefa parto de Katmando, ĉe Ratnapark, kiam ĵus finis la granda kunveno de sep politikoj partioj kaj dekmiloj da homoj estis proksime. Nur vundiĝis du personoj kaj neniu mortiĝis. Tio montras ke paco ankoraŭ ne alvenis, aŭ tiuj kiuj malamas pacon ankoraŭ estas aktiva. Kaj la 13an 56-j...

Estis malluma vespero en monta vilaĝo Melamchi. La dato estis la 7an de januaro 2008. Du viroj sidis kaj donis ruĝan paston "tikao", kun rizoj sur fruntoj de unu al alia – estas bonauĝura signo por celebri kaj honori homojn, kaj eĉ diojn. Iliaj familioj aplaŭdis kaj gratulis ilin.  Tio ne estis edziĝo, nek estis io kiu rilatas kun samseksemo. Ili kunigis sin per la nodo de “miito”, la sankta amikeco kaj kuniĝo aŭ aldono de familioj (mi ne scias ĉu amikego sufiĉas por defini "miito"n). Yubraj Khadka and Netra Narayan Sharma, ambaŭ 24 jaraĝaj, apartenas al malsimilaj kastoj laŭ Hinduismo. Ili renkontĝis preskaŭ hazarde antaŭ unu jaro je profesiaj agadoj. Ili fariĝis amikoj kaj finfine ili sanĝis la amikecon al dumviva rialto de miito. La rito de bindiĝo al la rialto de miito, laŭdire legenda, jam malaperis en la moderna kaj urba vivstilo. Sed ĝi ankoraŭ tr...

La nova jaro jam kunportis malbonan novajxon por nepala Esperanto-movado. Apsana Giri, la 26-jara estinta prezidanto de NEJO forpasis hieraux kiam sxi veturis per auxtomobilo en Usono. Sxi ekde sptembro studis biologikan sciencon en Bowling Green State Universitato de Usono. Mi ne memoras kiam sxi alvenis al nepala movado, sed mi miris ke sxi tre bone parolis Esperanton, inter la grupo de junuloj, kie apenaux iu komunikas. Kaj, dum mallonga tempo, sxi estis en koroj de esperantistoj, pro sxia gxentileco kaj lerteco je lingvo-nivelo. Estis sxia ideo eldoni "Templo"n, la revuo de NEJO, kiun mi povis redakti. Ni estis kune dum nia vojagxo al Japanio kaj sxi rekte flugis al Usono por plu-studi. Ni esperis ke sxia reveno al Nepalo donos novan dimension por la junulara movado de Esperanto. Sed tio ne ebleos nun. Tre tre bedauxrinde, nepala movado perdas la perlon kiun la maro ne ofte donas al ni. Mi petas sxi restu en paco, cxe niaj koroj. Mi sxokigxis kiam Poshraj subite tel...