2008/12/25

Felicxan novan jaron 2009!


Estimataj/karaj,
Jen venas fino de la jaro. Tiel rapide pasas tempo. Sxajnas ke mi hierux sendis al vi karton de nova jaro 2008, kaj nun ni adiauxas gxin.

Venis kelke da malfacilajxoj cxi jare. Sed gxi benis al mi ankaux per fino de la Espernato-vortato. Tiukaze, gxi estas la plej frutodona jaro por mi en pasintaj 17 jaroj de mia esperanto-vivo. Mi dankas al Dio ke mi vivas hodiaux por vidi sukceson.

Do, mi volis iomete laobri por Esperanto preter mia landlimo, kreante la reto-revuo Azionia. Bonvolu igu vin parto de www.azionia.blogspot.com kaj forgesu landlimojn, almenaux virtuale.

Mi deziras ke la venonta jaro alportu al vi felicxon, sankon, sukceson kaj amon.

Kore,
Razen Manandhar (el Nepalo)

2008/12/22

"Registara" atako al ĵurnalaro



Aktivistoj de la reganta Komunista Partio de Nepalo (Maoistoj) hieraŭ atakis al unu el ĉefaj ĵurnalejoj. Ili vundis unu ĵrunaliston kaj rompis oficaĵojn de Himal Khabarpatrika.

Ili estis "laboristo"-aktivistoj de la partio aŭ, iu sence, la registaro mem. En la plej nova numero de la ĵurnalo estis artikolo pri Maoisto-laboristoj kiuj nur kreas problemojn en ĉiuj fabrikejoj kaj ĝi fifamigas la mondskalan movadon de la laboristoj. Ĝuste pro iliaj agadoj, multaj fabrikejoj jam fermiĝis.

La aktivistoj serĉis tiun raportiston kaj kiam ili ne povis trovi lin, ili rompis tablon kaj ankaŭ vundis alian ĵurnaliston. La ĵurnalisto tie diris ke estis simple spertaj militistoj kiuj atakis ilin. Ili estis bone disaranxitaj, malgranda grupo venis supre kaj serĉis la ceteran ĵurnalistoj kaj rompis ĉion kiam ili ne povis trovi lin. La atako dum 15 minutoj estis tre bone planita - ekzakte kiel ili atakis al policejo dun tiel nomata "popola milito".

Ironie, la ĉefministro (kiu prezidas la Maoistan partion) poste diris ke atako al ĵurnalejo estas nur "unu aŭ duono" de agadoj de socia trasformado kaj oni devas pensi pri verkado de konstitucio, anstataŭ serioze peni pri la bagatelaĵoj. Li samtempe diris ke libereco de ĵurnalaro estas grava kaj lia partio ĉiam honoras liberan ĵurnalaron. Li diris ke li jam odornis la ministro pri hejmaj aferoj por bone traserĉi pri tiu afero kaj nur hodiaŭ posttagmeze, la policanoj bastonbatis al la demonstraciantaj ĵurnalistoj.

Iu veterana ĵurnalisto ĝuste diris ke labori kiel ĵurnalisto nuntempe estas pli malfacila nun ol dum la milito. Antaŭe, policanoj atakis al milistioj kaj militistoj atakis al policanoj do estis duflanka milito kie ĵurnalistoj bone savis sin. Sed nun, ĉiu estas ĉies malamiko kaj ili ne sukcesas, kiam ili akuzas/atakas al ĵurnalistoj.

Hodiaŭ ĵurnalistoj okazigis demonstracion en Katmando kontraŭ la barbara atako de la reganta partio al libera ĵurnalaro. Kaj, la policanoj tre severe batis al ili.

Nature, la policanoj kritikis la aferon kaj diris ke estas nur unu el paŝoj de la Maoistoj, starigi senpartian sistemon kaj kapti ĵurnalaron. Ili ja havis bonajn vortojn. Kutime, ili ripetas la saman vorton ĉiam kiam atako okazas al ĵurnalo (eble por trovi sian vorton aŭ vizaĝon en ĵurnalo aŭ televido). Sed vere mankas politikaj promesoj. Neniu partio ĉi tie estas fakte libera aŭ helpema al ĵurnalistoj. Ĉar ili scias ke ĵurnalistoj vivas por kritiki al la malbonaĵo.

Jam la laboristoj de Maoistoj atakis en ĉiuj ĉefaj ĵurnalo-eldonejoj kaj minacis al ĵurnalistoj multfoje. Oni kredas ke la aktivistoj atakas nur por "instrui" al al ĵurnaloj ke ili ne skribu ion ajn kontraŭ la reganta partio.

2008/12/20

NEspA skribos al KAEM pri la vortar

Mi estis kun geesperantistoj dum tuta tago hodiaux. Je la tagmezo mi atingis al Thamelo. Estis Poshraj, Philip kaj Sri. Poste venis Narendra, Bharat, Indu, Ajit kaj aliaj du lernontoj. Je la fino venis Parashar.

Philip volis ke unue ni decidu pri la vortaro. Bharat regais kiel cxiam...

Post longa kverelo, ni decidis ke Sree zorgu pri la presado. Li tuj kalkulos kaj diros al NEspA kiom gxi vere kostos kaj "NEspA" petos monon al KAEM. Ni diris ke ni eldonos gxin je la fino de februaro. Bonge. Cxio estas bona se finas bone.

Pri partopreno al UK. Venis mono de Indu kaj Poshraj (por depeni al NEspA) kaj gxin NEspA akcpetis kiel lauxregula. Do, la partoprenanto-petantoj estas Himlal, Indu kaj Poshraj. Nepalo ricevos helpon je aligxo kaj logxado por unu persono kaj tiu helpo estos dividita inter la tri personoj kaj alian monon ili mem arangxos. Estas bone ke cxi foje ankaux partoprenos tri personoj el Nepalo.

Pri renkontigxo. Venis la sinjoro kiu zorgas pri turismo de Ghalegaon, la celo-vilagxo de venonta renkontigxo. Li klarigis pri liaj servoj kaj tio kontentigis nin. Ni poste iris al Hotel Tradition (http://www.hoteltradition.com/), kie ni gastigos la partoprenantoj de IHR. Estis alta sen lifto, sed mi kredis ke estis bona elekto. Mi revenis hejme je la 5a vespere.

2008/12/19

Jen la fino de la laboro!

Hodiaŭ estas speciala tago. Ni sukcesis deklari ke ni finis la laoron sur la Nepali-Esperanto-Vortaro. Hieraŭ vespere mi, Narendra kaj Poshraj diksutis pri la restintaj vortoj, pri la ordo de nomoj kaj vortoj de redaktintoj. Mi verkis longan artikolon nome de la redaktintoj kaj petis sugeston de la du. Ili konsentis kaj donis kelke da sugestoj al mi pri ĝi. Kaj, ni ankaŭ diskutis kia maniere ni helpu al NEspA peti financan subetenon de KAEM. Poste ni telefonis al Jacob por hodiaŭa renkontiĝo.

Matene mi kaj Poshraj iris kune al MS Nepalo oficejo kie Jacob atendis nin. Poste venis Narendra. Ni diskutis pri la rolo de NEspA je peto de mono al KAEM. Ni ankaŭ diskutis kiel ni povas meti malfermecon de alveno de la mono kaj ĝia travidebla uzo.

Ni unue verkis leteron al NEspA, informante al ĝi ke la vortaro estas preta nun. Kaj petis ke ĝi skribu al KAEM por la financa helpo. Ni kvin membroj de la vortaro-komitato -- mi, Narendra, Poshraj, Jacob kaj Philip -- subskribis sub ĝi. Ĉar Philip ne povis ĉeesti en la kunveno, mi iris al lia oficejo kun la letero kaj li volonte donis lian subskribon. Ni sendis la kopion de la letero al KAEM, por ke ĝi traktu la leteron iom pli haste.

Ni volis ĝin fari iom urge, ĉar eble KAEM bezonos pli da diskuto por aprobi la subtenon de ĉiuj anoj. Kaj daŭras longa tempo por veni la mono al ni (mi ne sicas en kiu konto la mono venos ĉar la konto de la ascio jam ne funkcias ĉar la ekseksa prezidanto ankoraŭ ne transdonis la rajton uzi la konton al nova kaj denove nova prezidanto). Super tio, nun mankas elektro en Katmando, la presmaŝino povas labori nun kelkaj homoj en tago kaj la laboro en ĉiuj presejoj abundas.

Ni ĉiuj deziras le la voratro estos en manoj nia dum la Internacia Himalaja Renkontiĥo! Kia bela sonĝo!!

Estis planita ke ni sidu kune kaj festu vespere, sed tio ne povis okazi. Moragaŭ tagmeze Jacob vojaĝos al Thailando kaj mi tre esperas ke tiam ni havos la monan subtenon preta.

Vesprere, Jacob, Narendra kaj mi diskutis kiom da mono ni petus. Mi proponis ke la sumo estu 1400 dolaroj kiom mi antaŭe proponis laŭ la antaŭa kalkulado, kvankam nun la prezo multe altiĝis intertempe. Ni vidu kiel la plej bone ni povos utiligu la financan subtenon kaj ĝi daŭre helpu nin eldoni aliajn Esperanto-librojn. Aŭ ni sukcesos resendi almenaŭ duonon da la subtenon al KAEM post disvendado de la vortaro.

Nun mi volas verki longan artikolon pri mia rilato kun la vortaro, eble por mia blogo.

2008/12/15

Ni memoris Zamenhofon

Ni celebris Zamenhoftagon ĉe la oficejo de NEspA hodiaŭ vespere. Venis en tute 12 samideanoj kaj 4 lernontoj. Estis Mukunda, Narendra, Poshraj, Nabin Lal, Bharat, Philip, Jacob, Navaraj, Shree, Binita kaj mi. Binita forlasis frue kaj Parashar venis malfrue. Kvar aliaj volis lerni Esperanton, de Shree.

Komence, Philip lumigis kandelon antaŭ la portreto de Zamenhof. Li rakontis pri la hebrua lingvo, Zemanhof kaj la etnoj de Sataroj. Bharat rakontis pri Ramajana, Nararaj dankis al Zamenhof ke li kreis la internacian lingvon. Mukunda memoris ke patro de Zamenhof bruligis liajn verkaĵojn sed li finfine sukcesis krei la lingvon. Mi legis paragrafon de la parolado de Zamenhof, dum la unua Esperanto-Kongreso: "...En nia kunveno ne ekzistas nacioj fortaj kaj malfortaj, privilegiitaj kaj senprivilegiaj, neniu humiliĝas, neniu sin ĝenas; ni ĉiuj staras sur fundamento neŭtrala, ni ĉiuj estas plene egalrajtaj; ni ĉiuj sentas nin kiel membroj de unu nacio, kiel membroj de nun familio, kaj la unuan fojon en homa historio ni, membroj de plej malsamaj popoloj, staras unu apud alia ne kiel fremduloj, ne kiel konkurantoj, sed kiel fratoj, kiuj, ne altrudenate unu al alia sian ingvon, komprenas sin reciproke, ne suspektas unu alian pro mallumo ilin dividante, amas sin reciproke kaj premas al si reciproke al manojn ne hipokrite, kiel alianaciano, sed sincere, kiel homo al homo."

Mi esperas ke tia situacio baldaŭ venos en nia ascoio, almenaŭ 103 jaroj post la la prelego de D-ro Zamenhofo.

Poste, Jacob montris kiel lia tradukmaŝino el la angla al Espranto funkcias. Kaj li disdonis kopiojn de la Nepali-Esperanto-vortaro al ĉeestantoj. Mukunda, Bharat kaj aliaj ricevis ĝin. Mukunda trovis tajperaron en ĝi kaj montris ĝin al Jacob. Li diris ke la laboro estas jam 98 procento finita kaj ni povas doni ilin baldaŭ la finan verkaĵon.

Mi pensis ke ni ĉiuj kune sidos kaj ĝuos drinkadon (fakte mi ja vidis botelon da viskio tie). Sed poste kelkaj homoj volis iri kaj Bharat ankaŭ diirs ke ĉiuj kiuj volas iri povas iri. Do, ne inids starti tie kaj mi ankaŭ lasis la ĉambron. Je fino, Parashar volis ricevi unu kopion sed mi ne havis ĝin. Mi diris ke oni povas trovi ĝin en reto kaj ankaŭ diris ke mi donos al li fotokopiite poste. Li poste petis ĝin la Jacob.

Nun mi volis demandi: Kie iris la kopio de la vortaro kiun Narendra donis ekzakte antaŭ unu jaro al la asocio, dum ĝia jara kongreso? Li fakte donis tri kopiojn: unu al Alinka, alia al Philip kaj tria al la la asocio. Ĉu iu legis ĝin? Donis iun korekton/komenton pri ĝi? Mi kredas ke almenaŭ post tiu solena deklaro kaj disdono de vortaroj, neniu en internaciaj forumoj anoncos ke li aŭ ŝi ne havas informon pri la vortaro.

Bone, post unu jaro da laboro, hodiaŭ matene mi iris al MS Nepal oficejo por labori kun Jacob sur la vortaro. Programo de Jacob multe helpis nin trovi erarojn. Mi jam sendis al li tri paĝojn da vortoj kiujn la tajpisto antaŭe forgesis tajpi. Estas nun 7,071 vortoj, en 60 paĝoj de A4, kun enkonduko de Esperanto kaj simpla gramatiko de ĝi. Ĉio estis bona post tuttaga laboro kaj nun restas ĉirkaŭ 10 vortoj pri kio ni diskutos.

Mi petis al Philip ke ni sidu almenaŭ unu foje en tiu ĉi semajno, ĉar sabate Jacob vojaĝos al Bankoko.

Mi esperas ke kun granda helpo de nuna nova NEspA estraro, la vortaro aperos antaŭ la Internacia Himalaja Renkontiĝo. Kiel ĝoje ke KAEM jam konsentas principe helpi al ĝia eldono. Ne demandu kiel mi sentas hodiaŭ.....

Aliflanke, mi malĝojis ke nur malmulte da homoj povis veni al la oficejo por honori al Zamenhof, kiu fakte ligis nin. Mi miras kial homoj volas vojaĝi eksterlande por vidi, aŭskulti, flari aŭ tuŝi Esperanton kiam ili ne povas partoreni en lokaj kunvenoj. Kial homoj vojaĝos al Bjalistoko por renkonti Zamenhofon kiam ili ne volas renkonti lin en Katmando? Estraranoj ne kunvenas dum estrara kunveno, homoj ne iras al Esperanto-kunvenejo dum sabatoj; kaj vi subite trovos ke preskaŭ amase homoj volas partopreni en kongresoj internaciaj?

Nu. Tre interese, kontraŭ mia imago, neniu vere petis helpon de Nepala Esperanto-Asocio por subteno por partopreni en la venonta Universala Kongreso. NEspA decidis antaŭe ke tiuj kiuj bezonas subtenon por aliĝi al la venonta UK petu al NEspA kun 10,000 rupioj ĝis hodiaŭ. Tio teknike ne okazis. Estis nur Himlal, kiu sendis monon (ne peton) al Poshraj kaj li transdonis la monon al la kasisto. Sed kie estas aliuloj? Tio signifas ke neniu fakte bezonas subtenon por vojaĝi al UK, aŭ aliuloj jam ricevas promeson por ricevi privatajn subtenojn.
Aŭ la gravuloj de la asocio sanĝos ĝian decidon, nur ĉar "iliaj kandidatoj" ne povis sendi peton ĝis la datlimo?

Neniu parolis pri tio dum la kunveno. Poste, mi demandis al la kastisto kaj li diris ke nur unu perosno sendis la monon. Bone, mi tuj skribos al Francika pri tio, ŝi esis nevoza ke eble ŝi ne povos aliĝi nepalanon antaŭ la Kritnaskfesto

Felicxan Zamenhoftagon!


Jen mi deziras al vi felicxan Zamenhoftagon.
Ni memoru ne nur la personon sed ankaux lian agon kaj dedicxon al disvastigo de la internacia lingvo. Ni realigu lian revon. Por tio, kunlaboro kaj harmonia vivo estas gravaj.

Permesu min citi kelkajn liniojn pri Zamenhof, el la libro de Privat.
"
Zamenhof tre klare vidis la materian flankon de la baroj. Tial li proponis rimedojn praktikajn por ebligi amon. Tial li disdonis al la homoj tiun lingvon interligan, la mirindan frukton de genio harmonia. Sur miloj da lipoj li metis ilon fratigan. Al miloj da vivoj li donis ĝojon, sencon, utilon. Ne prediki li volis, sed helpi.[1] En tio li montriĝis siatempa. Granda kuracisto de l' homaro. Li kliniĝis ame super ĝia korpo malsana, venenita. Li komprenis la kaŭzojn. Li vidis kaj respondis la bezonojn. Ne nur parolojn, sed faktojn. Ne nur konsilojn, ankaŭ serumon.

Lia cerbo estis ekvilibra. Nur lia koro batis varme kaj rapide. Lia menso estis saĝa kaj trankvila. Tiun trankvilecon oni rimarkis ĉiel en lia persono. Simpla, pensema, vera, li abomenis ĉian frazistecon. Kiu, eĉ plej humila Esperantisto, ne parolis kun li ĉe kongreso? Kiu, parolinte kun li, ne lin amis kaj respektis el tutkoro? Eĉ per verko lin koninte, multaj homoj tra la mondo lin rigardis kiel majstron la plej karan. En vilaĝoj de Karpatoj, en urbetoj amerikaj, en urbegoj sub tegmento, lia portreto staris en popolaj hejmoj, amate, homfrate. Sur nigraj kampoj de Eŭropo, en frakaso batala, multaj homoj falvunditaj vidis lian bildon reve.

Nun, tiu skriboĉambro lia, ĉe domo varsovia, estas malplena. Pie ĝin konservas netuŝitan la nobla vidvino. Kiom vastega la manko. Kiom doloriga. . . . Tie li sidadis. Tie liaj libroj. Tie la iloj okulistaj. Tie la paĝo nefinita. Silentas la horloĝo.

Iel regas en la ĉambro atmosfero potenca, impresa, eterna. Altiga pureco. Nedirebla grandeco. . . . Jes, granda estis tiu homo. Granda publike. Granda private. Kio estis ni, kun niaj malgrandaĵoj, niaj malaltaj disputoj, niaj krimaj malkuraĝoj?

Li tamen amis ĉiujn nin. Li lasis al ni devon: konigi tutan lian proponon al homaro. Tie sur la blanka paĝo kuŝas lia plumo. Ĝi batalis por la bono kaj la belo. Sed la tasko estas nefinita. Kiu ĝin daŭrigos? Kiu plenumos lian volon? Jam la morto liberigis lin. Jam ĝi donis flugilojn al lia penso. "Nun de loko flugu ĝi al loko. . . ." Nova mondo devas konstruiĝi. Morto kaj naskiĝo. Homaro sopiras je rompo de baroj. Ĝi bezonas absoluton. Li alvokas. Ĝi alvokas. El tomboj, el ruinoj, el mizero ĝenerala krias la sama voko, urĝa, korpremanta . . .
"

2008/12/11

Aligxu al Azio nia

Join me on Azio nia
Ni parolu pri Azio, pli azie
azionia
azionia has:
1 friend
Saluton. Bonvou aligxi al jena grupo. Estas bonege se ni povas montri kune amon al Azio. Antauxdankon.
Razeno
Members on Azio nia:
Song Ho-young Song Ho-young Bernardo Bernardo azionia azionia Razen Manan... Razen Manandhar Rogener Pav... Rogener Pavinski
About Azio nia
Estas komuna diskutejo, babilejo kaj retejo por azianoj por diskuti pri Espernto-movado kaj aliaj aferoj. Mi invitas vin bunte partopreni.
Azio nia 10 photos

To control which emails you receive on Azio nia, click here

2008/12/09

Bonvenon al Azio

Azio estas kontinento de diverseco kaj bunteco. Laŭ grandeco, varmeco, alteco, koloro, etno, religio, ekonomio, socio ktp. De multaj jaroj Esperanto servas kiel ligilo inter la diversaĵoj. Jen, mi klpodas ion fari malgrandan por utiligi Espearnton kaj diskonigi la buntecon de Azio inter esperantistoj aziaj kaj aliaj.

Estis mia revo eldoni espento-revuon pri kulturaj aferoj. Ja estas bona ideo sed postulas tempo por realigi ĝin pro financaj malsufiĉoj. Intertempe, mi prezentas pli facilan vojon - por atingi al la celo de esperanto-revuo.

"www.azionia.blogspot.com" estas tiu paŝo. La vorto Aziano estas kunigo de "AziO" kaj "nia". Ĝi estos la paĝo kiu akceptas ideojn, opiniojn, vidpunktojn kaj rakontojn de aziaj landoj de aziaj landoj. Ĝi enhavos artikolojn pri: arto, kulruto, religio, socio, modo, juna vivo, amo, politiko, lingvo,literaturo, forlkrakonto, manĝaĵo, edukado, konstruaĵo/arkitekturo kaj aliaj.

Per simpla Esperanto, vi povas verki artikolojn pri supre menciitaj temoj. Viaj vidpunktoj, surbaze de via lando, kulturo kaj socio estas grava por legantoj de aliaj aziaj (kaj ankaŭ aliaj landoj). Ĝiaj legantoj en unu paĝo komprenos la geografian kaj kulturan diferencon inter aziaj landoj.

Do, mi petas vin verki ion kaj sendi ĝin al mi. Kun via artikolo estu ankaŭ via eta foto, via mallonga enkonduko, fotoj rilate al la artikolo ktp. Sendu ilin al : razeno(a)gmail.com aŭ azionia(a)gmail.com

La artikoloj aperos laŭ la dato mi ricevos ilin. Nova artikolo venos surpre kaj malnovaj restos malsupre. Krome, troviĝos arkivo de malnovaj artikoloj laŭ monato.

Aliflanke, mi gxus malfermis ankaux jenajn retpagxojn:
http://azionia.ning.com


http://sites.google.com/site/azionia/

http://azionia.blogspot.com

2008/12/07

Laboro kaj kunveno pri vortaro

De mateno mi estis ĉe NEspA oficejo hieraŭ por labori sur la restnataj paĝoj de Nepali-Esperanto Vortaro. Post unu jaro de diskutado, restis tri pagoxj da malfacilaj vortoj: Estis tiaj vortoj kiuj estas tipe nepalaj kaj estis malfacile trovi Esperanto-egalaĵojn. Por tio jam ni laboris unu kaj duonhoro vendrede ĉe mia hejmo.

Estis Narendra kaj Poshraj en la oficejo kiam mi atingis. Daŭris longa laboro - kapturniĝoj kaj diskutoj kaj sensencaj ekzemploj post ĉiu vorto. Oni ne povas imagi kiom multe mi laboris sur ĉirkaŭ 7,000 vortoj dum pasintaj 16 jaroj. Jes, ĉio estas bona kiam fino estas bona. Je tagmazo venis Bishwa, Shri, Jacob kaj Bharat.

Mi montris la Esperanto-dokumentarion pri Tamang en poŝtelefono. Estis interesa produkto de Esperanto.

Jacob informins ke eble MS Nepalo havas lokon por kelkaj Nespanoj en la kurso por lerni faradon de hejmpaĝon. Li proponis ke estus bone se iu venus lerni ĝin kaj fine preparu oficialan hejmpaĝon de NEspA. Nepre estis bona ideo. (Nur hieraŭ vespere Osmo Buller demandis al mi pri hejmpaĝo kaj retadreso de nia asocio). Nepre estas bonega ideo, sed por tio, gravuloj de la asocio devas unue akcepti ke hejmpoaĝo kaj malferma informo pri la agadoj de NEspA estas grava. Mi mem provis fari hejmpaĝon antaŭ du jaroj sed mi poste rezegnis ĉar ĝi nur invitis diskuton pri la tipa demando : Kial Nespa devas dissendi informon pri ĝia agado ktp al eksterlandanoj?

Bharat volis diskuti pri la "taŭga" hotelo por partoprenantoj de IHR. Tio estis la tempo por diskutis pri kelkaj gravaj punktoj pri la vortaro. De longe mi atendis ke ni ĉiuj anoj de vortaro-komitatano. Sed bedaŭrinde, Philip nuntempe estas tre okupita. Li sendis leteron ke li ne povos veni. Li ankaŭ proponis ke al kopiojn de la vortaro (ĝis nuna) estu disdonitaj al ĉiuj membroj de NEspA.

Tamen ni iris al apuda resturacio. Mi proponis ke ni ne havu kunsidon sen ĉeesto de Philip. Li de longa tempo estis kun la vortaro kaj nun, je la fino, ne estas bona fari decidon sen lia aprobo. Kaj venis ideo ke li ne malpermesis nin okazigi kunsidon kaj ni antaŭen iros nur se li ne protestos. Tio ankaŭ ne estas mabona kiam li havas konkretan kialon ne veni al la kunveno.

Intertempe, mi jam finis verkadon de longa enkonduko pri Esperanto kaj 16 reguloj kun sufiksoj kaj prefiksoj. Tio ankaŭ estas progreso. Mi ĝin jam sendis al ĉiuj membroj de komitato kaj ankaŭ al Sri. Mi diris al Jacob ke ni devas sekvi la tradician vortosekvon de Devnagari literumo. Poste ni findecidis pri kelkaj aferoj pri vorto-klaso

Mi devos skribi antaŭ-parolon aŭ dank'esprimon. Tion mi faros, sed en ĝi ni poste diskutos al kiuj ni danku.

Poste venis la grva, serioza, tikla kaj tabua demando: kies nomo kie aperu en la vortaro? Kompreneble, ĉiuj esperas ke sia nomo aperu je ĝusta loko kaj laŭ ĝusta sinsekvo, post tiom longa laboro. Mi petis al Jacob fari kelke da proponoj. Mi volas aŭskulti al ĉiuj antaŭ ol doni mian ideon. Mi kredas ke ĉiuj scias kiu kiom laboris dum pasintaj 16 jaroj, kaj ni akceptos juĝan proponon. Sed, ni ĉiuj estas certa ke ni ne donos spacon al tiuj homoj kiuj malhelpis al la vortaro.

Nuntempe mi laboras por fari blogon aŭ retpaĝon por aziaj aferoj. Mi poste skribos pri ĝi detale.

2008/12/05

Kaj jen malluma Katmando

Post multaj mal-, nun mi parolas pri malluma Katmando. La registaro decidis ne doni elektran fluon al Katmando dum 10 horoj cxiu tage. Imagu kiel vivas nepalanoj tie cxi.

De mateno gxis vespero ni atendas lumon kaj ni ne povas rigardi televidon, labori sur komputilo, kuiri kaj preskaux nenion. Vespere estas terure. Ni ne povas vivi en 17a jarcento, kun kandeloj, rekontante feinan rakonton al niaj infanoj kaj dormi je la 7a horo. Kion fari?

Ecx post demokratiigxo aux respublikigxo, la homoj en politiko ne agas serioze. Mi vidas ke kelkaj homoj vivas nur por akiri grandajn segxojn. Kaj, ili ne laboras cxar ili timas ke se ili bone laboras ne restos ion por promesi al la popolo. Aux ili simple ne estas kapablaj.

Onidire, Nepalo havas grandan eblecon generi akvo-elektron. Sed la vero nuda estas tia ke ni vivas per kandeloj.

Do, karaj, se vi vizitas al Nepalo, nepre kunporti kandelojn...:)